Είμαι ακόμα δεμένος στο κατάρτι μου. Με το κατάρτι μου ξαναγυρνάω. Πονάω. Αλλά δεν είναι κακό να πονώ. Καθόλου δε μ'ενοχλεί που επιστρέφω. Μαζευτήκανε τα χιλιόμετρα σαν τη ζωή. Μέχρι να πεις κατάλαβα. Και ύστερα πάλι απ'την αρχή, δεν είχες καταλάβει. Από παιχνίδι ξεκίνησαν όλα. Δεν τα μετρούσα τα χρόνια. Ετσι όπως ...

Λιώμα όχι από το κρασί, όσο πιθανότερα, από την ερωτική ένδεια.

Περπατούσαμε Πάνω στο παγωμένο χιόνι της ψυχής Να φτάσουμε στη Φωτισμένη Πολιτεία Ο δρόμος ατελείωτος Οι συστάδες των δέντρων πανύψηλες Με κάτασπρες γενειάδες να κρέμονται Σαν σταλαχτίτες στα λυγισμένα κλαδιά τους